DAR KRÓLEWSKIEJ PARY
Królowa Jadwiga „..pod osobistym nadzorem i przy współudziale swego małżonka, wybudowała poza murami Krakowa na Piasku klasztor Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny”, podał w swej kronice Maciej Miechowita, w ślad za starszym Janem Długoszem, który pisze o równoczesnym działaniu pary królewskiej na rzecz tej fundacji. „Niewątpliwy fakt rozstrzygającego udziału Jadwigi w tym przedsięwzięciu tłumaczy jego mariologiczne podłoże i to w dwojakim sensie : przez dedykację kościoła nowemu świętu maryjnemu (Nawiedzenie) i nade wszystko przez pionierskie sprowadzenie karmelitów, zakonu całkowicie powiązanego rozszerzeniem kultu maryjnego i to w wielu postaciach” – pisał Tadeusz M. Trajdos.
Elita ówczesnego duchowieństwa skupiona wokół królowej była gotową promować nowe nurty religijności maryjnej. Sam papież Bonifacy IX, przychylny Jadwidze i Jagielle, zabiegał o rozwój kultu Maryi Panny, a zakon OO. Karmelitów obdarowywał przywilejami. Fundacja kościoła na Piasku stała się faktem w 1395 r. Dwa lata później sprowadzono tutaj pierwszych mnichów karmelitańskich.
Jadwiga nie zdążyła uposażyć założonego przez siebie klasztoru, gdyż zmarła w 1399 r. Dzieła dokończył małżonek Władysław Jagiełło, który wydał kilka dokumentów w sprawie uposażeń. W jednym z nich (z 1413 r.) zapisuje klasztorowi 20 grzywien rocznie z żup wielickich i bocheńskich. Następnie w Korczynie król powiększył karmelitański fundusz o jedną grzywnę „ze stróży rybnej”. Jagiełłowe nadanie było respektowane przez następnych panujących i skrupulatnie uiszczane, nawet z uwzględnieniem „inflacji”, bowiem w 1615 r. do 1 grzywny doliczono 16 groszy.
Wspominając o fundacji królewskiej pary, trzeba pamiętać, iż wybór miejsca dla nowego kościoła na Garbarach, był podyktowany istnieniem w tym rejonie okresowej „pustyni duchowej”, jako że ludność w przypadku zamknięcia bram nie miała możliwości korzystania z posługi czynionej przez księży w dawnym, parafialnym kościele św. Szczepana, który stał w obrębie murów.
Pamięć o fundatorach klasztoru nie zaginęła. Dość wspomnieć o kilku portretach przechowywanych w zespole budowli na Piasku. Przykładowo obraz na sklepieniu skarbca, ołtarz Jadwigi w prawej nawie kościoła, czy całopostaciowy portret Jagiełły, do tego dziewietnatowieczna tradycja o stopce królowej. Niezaprzeczalnie, jak widać trwały jest dar dla Karmelitów, poczyniony przez koronowanych małżonków.