W naszej Bazylice w kaplicy brackiej, zwanej też kaplicą Matki Bożej Szkaplerznej znajduje się, umieszczony centralnie w ołtarzu – przepiękny wizerunek Patronki tej kaplicy – cudami słynący obraz Matki Bożej Szkaplerznej.
Kaplicę zbudowało w latach 1643 -1645 Bractwo Szkaplerza Świętego, by jeszcze mocniej szerzyć kult Matki Bożej Szkaplerznej poprzez własne nabożeństwa i ćwiczenia duchowe, naśladownictwo Jej cnót i dzieła miłości. Większość funduszy na budowę kaplicy płynęła z darowizn członków bractwa.
Do kaplicy tej zaprowadzi nas barokowy portal, znajdujący się po prawej stronie ołtarza głównego oraz drugie wejście – z nawy bocznej, tuż przy ołtarzu św. Antoniego.
Obraz Matki Bożej Szkaplerznej ufundowany został w 1676 r. i jak głoszą archiwalne zapisy do połowy XVII w. znajdował się w jednym z ołtarzy bocznych kaplicy. Szybko wzrastający kult wizerunku, poparty udokumentowanymi cudami i licznymi łaskami spowodował, iż obraz po jego odnowie, dokonanej w 1756 r. przez Jana Staszowskiego, został przeniesiony i umieszczony w ołtarzu głównym kaplicy.
Obraz jak podają źródła naukowe, został namalowany na podobieństwo wizerunku Matki Bożej z Białynicz i powstał na okoliczność koronacji tegoż obrazu, która miała miejsce w 1761 r.
Na obrazie Madonna przedstawiona jest w półpostaci, w postawie siedzącej, skierowana frontalnie. Nieznany z imienia ani nazwiska malarz nadał Jej twarzy dziewczęcość i niepospolitą subtelność w rysach. Jej ciemne oczy spoglądają na nas z czułością, usta delikatnie uśmiechają się. Madonna podtrzymuje na swym lewym ramieniu Dzieciątko, które spogląda radośnie na Matkę. Oba oblicza są tak doskonale namalowane przez artystę, że wyczuwalnie wsłuchują się w nasze modlitwy i zanoszone tu, w kaplicy prośby.
Na obrazie Dzieciątko ubrane jest w czerwoną szatkę i osłonięte dodatkowo wzorzystą tkaniną w stylu wschodnim. Szaty Matki Bożej utrzymane są w tonacji ciemnego granatu oraz czerwieni i ozdobione są delikatnymi złotymi lamówkami. Na szacie Maryi, na prawym ramieniu lśni złocista gwiazda. W prawej ręce Madonna trzyma berło, w lewej brązowy szkaplerz karmelitański z monogramami: Jezusa Chrystusa – „I.H.S.” oraz Najświętszej Maryi Panny – ze zdobnego układu liter „MARYA”. Oba odwołania do bóstwa Jezusa Chrystusa i do Maryi są nieodzownymi atrybutami karmelitańskiego szkaplerza.
W lewej rączce Dzieciątko trzyma jabłko królewskie, prawą rączką nas błogosławi. Królewskie jabłko w rękach Dzieciątka oraz berło w ręce Madonny wykonane są z pozłacanego metalu. Złociste tło obrazu tłoczone jest na wzór kasetonowy, w którym kasetony wypełnione są zgeometryzowanymi czteroliściami.
Obraz dopełnia niepospolity, misterny kształt koron spoczywających na głowach obu postaci, korony są również złocone i ozdobione kunsztownie kamieniami szlachetnymi.
W XVIII i XIX w. obraz przysłaniano sukienką płócienną, naciągniętą na deskę, która zachowała się do dzisiaj w zbiorach klasztornych.
