Fazy wyglądu kaplicy
1637-1641 – powstanie kaplicy
- część środkowa pokryta ciosami, marmoryzowana
- gzymsy elewacji zewnętrznych malowane czerwoną farbą
- dachy części bocznych pokryte dachówką, kopuła kryta blachą miedzianą
- żelazne krzyże na zwieńczeniach bocznych elewacji
- brak dekoracji figuralnej
ok. 1660- ok. 1680 – restauracja kaplicy po zniszczeniach wojennych
- wprowadzenie kamiennych dekoracji rzeźbiarskich w postaci czterech figur świętych karmelitańskich na narożach części bocznych oraz dwóch figur aniołów na szczytach elewacji bocznych
- ustawienie na kopule brązowej pozłacanej figury Matki Boskiej
XVIII wiek – restauracje architektury zewnętrznej
- na podstawie tekstu z 1757 roku znalezionego w gałce wiadomo, iż : kaplica NMP tak od zewnątrz, jak od środka została przywrócona i odnowiona nowymi oknami przyozdobiona.
XIX wiek
- 1851/1852 – naprawa dachu
- 1889 r. – restauracja kaplicy – odnowienie dachu i figury Matki Boskiej na szczycie
XX wiek
- ok. 1911 r. – malowanie tynkowanych części elewacji
- lata 50. – nieznany zakres prac przy bryle zewnętrznej (zapewne ponowne malowanie tynkowanych części elewacji i konserwacja kamienia)
- rok 1982 – ponowna renowacja elewacji
opr. mgr Anna Dettloff