Po wielkosobotniej ciszy, kiedy Kościół czuwał na modlitwie przy Grobie Chrystusa, wieczorem o godz. 1900 rozpoczęliśmy celebrację Wigilii Paschalnej. W tą największą w roku dla chrześcijanina noc, sprawując liturgię paschalną, czuwaliśmy na pamiątkę zwycięstwa Chrystusa nad grzechem, śmiercią i szatanem. Głównymi znakami Wigili Paschalnej są światło i woda, które w czasie liturgii chrzcielnej zostają połączone w geście zanurzenia Paschału w chrzcielnicy. Po okresie Wielkiego Postu po raz pierwszy na nowo zabrzmiało uroczyste Alleluja – zapraszające nas do wychwalania naszego Zbawiciela za dzieło odkupienia.
